တစ္ခါက ရခုိင္သားတစ္ေယာက္ ရန္ကုန္မွာ ၆လေလာက္ နိန္ျပီးေက သူ၏ ဇာတိကို ျပန္လာေရလတ္။လမ္းမွာတိြ.ေရ လူတိနန္. အေပါင္းအသင္းတိကုိေတာင္ ေအာက္ခ်ီး(ဗမာ)စကားနန္. ႏွုတ္ဆက္ေရလတ္။ေယခါ လမ္းမွာ ခြီးတစ္ေကာင္က ေဟာင္ေရလတ္။ယင္းလူက ဗမာစ...ကားနန္. ေဟ. ေခြး ေဟ.ေခြးဆုိျပီးေက ေမာင္းထုတ္ေ၇လတ္။ခြီးက မျဗီးပဲ ဆက္လုိ.ေတာင္ လုိက္ဆဲြေရလတ္.ေယခါမွ ေၾကာက္အားသၾကီးနန္. ခြီး လား လားဆုိပနာ ေမာင္းထုတ္မွ ခြီးသင္. ျဗီးလားခေရလတ္။ယင္းခါမွ ရခုိင္စကားကို ျပန္ပ်င္ပနာ ေျပာေရလတ္။ရခုိင္သားတိ သတိထားကတ္ပါ။ဖားတစ္ပုိင္း ငါးတစ္ပုိင္းလား ရခုိင္တစ္ပုိင္း ဗမာတစ္ပုိင္းလားလုိ. ဆန္းစစ္ၾကည္.ပါ။သမုိင္းကို ေလ.လာပါ။အမ်ိဳးကုိ ခ်စ္တတ္ေအာင္ ရခုိင္စကားေျပာပါ။လူမ်ိဳးတိထဲမွာ ငါရုိ.ရခုိင္လူမ်ိဳးရာ အျမတ္ဆုးံလုိ. စိတ္မွာ အျမဲထားပါ။ႏုိးၾကားပါ။ စည္းလုးံပါ။အမ်ိဳးကို ခ်စ္ပါ။မ်ိဳးကို ခ်စ္မွ မ်ိဳးဂုဏ္တက္ဖုိ.စြာပါ။အဖုိးသြီးတစ္စက္က အဖဘ၀ျဖစ္ေတပုိင္ အဖဘ၀က ငါရုိ.ဘ၀ ျဖစ္လာစြာပါ။မ်ိဳးမဖ်က္ကတ္ပါေက.။ မ်ိဳးကို ေစာင္.ေရွာက္ပါ။တတ္ႏုိင္သေလာက္ သက္စြန္.သမွ် ကာကြယ္ပါ။
